پرخاشگری؛ استفاده افراط گرایانه از خشم

سیاست شرق _ خشم و پرخاشگری، دو موضوع مهم در روابط انسان ها با یکدیگر است؛ اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که آیا عصبانیت شما (یا شخص دیگری) جای نگرانی دارد یا می تواند نشانه خاصی از وضعیت روحی و روانی باشد؟

خشم بخشی از معنای انسان بودن و روان افراد است؛ این به غریزه بقای انسانی شما، که به عنوان انگیزه “جنگ یا گریز” نیز شناخته می شود، مرتبط است. (خشم بخشی از «مبارزه» است.) خشم جدا از اینکه به شما کمک می کند زنده بمانید، می تواند شما را تشویق کند که با بی عدالتی مبارزه کنید یا برای آنچه برایتان مهم است، صحبت کنید.

اما بین «خشم» و «پرخاشگری» تفاوت زیادی وجود دارد . چگونه می توانید هر یک را، از دیگری تشخیص دهید؟

خشم چیست؟ و چه زمانی مشکل دارد؟

خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است، زمانی که چیزی متفاوت از آنچه می‌خواستید پیش می‌آید، یا وقتی کسی به شما آسیب می‌زند، در واکنش به آن،در وجود انسان پدیدار می شود:

• هرگاه بی عدالتی باشد،
• با کسی ناعادلانه رفتار می شود
• چیزی آنطور که شما انتظار دارید، نیست.

با این حال، خشم می تواند به پرخاشگری نیز منجر شود. این یکی از پاسخ‌های رفتاری ممکن به احساس خشم است. از نظر عملی، رفتار پرخاشگرانه می تواند به صورت زیر باشد:

• خصومت،
• بی احترامی،
• نادیده گرفتن نیازهای دیگران،
• سلطه جویانه یا حتی خشن شدن.

پرخاشگری همچنین می‌تواند شکل‌های ظریف‌تری داشته باشد، چیزی که ما اغلب از آن به عنوان رفتار منفعل-پرخاشگرانه یاد می‌کنیم. این زمانی است که ما به دنبال تنبیه طرف مقابل با ابزارهای غیرمستقیم مانند طعنه، طرد کردن یا خرابکاری هستیم.

اما، اگر قرار است گاهی اوقات احساس عصبانیت کنیم. می توانید بدون متوسل شدن به رفتار پرخاشگرانه، احساس عصبانیت و خشم کنید .

اثرات مثبت خشم

خشم فواید زیادی دارد – در واقع، زنده ماندن بدون آن دشوار است:

• خشم می تواند دفاع ما را در زمانی که تهدید یا در معرض خطر هستیم، تحریک کند.
• می تواند ما را وادار کند که از کسانی که با آنها بدرفتاری می شود (از جمله خودمان) دفاع کنیم.
• خشم سیگنال مهمی برای دیگران است زمانی که چیزی اشتباه است – زمانی که کاری وجود دارد که ما به انجام آن نیاز که دیگران را برحذر داریم (یا انجامش را متوقف کنیم).

اثرات منفی خشم

با تمام اهداف مفیدی که خشم دارد،می تواند مضر نیز باشد، به خصوص زمانی که منجر به رفتار پرخاشگرانه شود.

می‌توانید از عصبانیت خود برای وادار کردن مردم به انجام آنچه می‌خواهید استفاده کنید، مانند زمانی که والدین به دلیل رعایت نکردن نظم و یا رفتار نامناسب، نسبت به کودکان خود پرخاشگر هستند؛ اما این اثر معمولاً کوتاه مدت است – و در دراز مدت برای شخص دیگر مضر است.

به این دلیل که رفتار پرخاشگرانه به روابط انسان ها آسیب می زند. باعث می شود طرف مقابل احساس ناامنی کند. آنها ممکن است سعی کنند بین خود و فرد پرخاشگر فاصله بیندازند یا از بیان احساسات واقعی خود اجتناب کنند.

چهار حالت رایج خشم

خشم قاطعانه

اینجاست که می‌توانید خود را به شیوه‌ای سازنده و سنجیده بیان کنید، بدون اینکه به طرف مقابل حمله کنید یا صدمه بزنید.

خشم تهاجمی

خشم مهار نشده با فریاد زدن، پرتاب کردن یا شکستن اشیا، تهدید کردن، یا خصومت فیزیکی یا کلامی بیان می شود.

خشم منفعل-تهاجمی

خشمی که به دنبال «تنبیه» طرف مقابل با ابزارهای غیرمستقیم مانند طعنه یا خرابکاری است.

خشم منفعل

همچنین به عنوان «خشم اجتنابی» توصیف شود، این زمانی است که یک فرد خشم خود را کاهش می دهد (که می تواند منجر به مشکلات بزرگتری شود).

با این حال، خشم یک احساس طبیعی انسان است. دانستن تفاوت بین خشم و پرخاشگری بسیار مهم است، بنابراین می‌توانیم از نحوه رفتارمان با دیگران در هنگام احساس عصبانیت و نحوه برخورد شخصی که با ما عصبانی است آگاه باشیم؛ اما روشن است که، افراد پرخاشگر، نمی توانند ارتباطات درست و بیشتری با دیگران داشته باشند و در جامعه، منزوی می شوند، الا اینکه، در رفتار پرخاشگرانه خود، تجدیدنظر کنند.

انتهای پیام