کشوری که هیچ وقت جامعه مدنی در انتخاب وزرا نقشی نداشتهاند، تشکیل کارگروه و کمیته در این زمینه بسیارمهم است. رشد جامعه مدنی و قدرت انتخاب آزاد از همین خطاها و نقایص شروع میشود.
سیاست شرق _ روزنامه ابتکار در سرمقاله شنبه خود تحت عنوان « مصائب ظریف درنهادسازی»، به قلم «محمدعلی وکیلی»، نوشت:
بی تردید انتخابات ریاست جمهوری اخیر یکی از شاهکارها از لحاظ عجایب و سورپرایزهاست، رفتار انتخاباتی شخص دکتر پزشکیان سراسر شگفتی و پر از اولینها بود اما پدیده انتخابات، آقای دکتر ظریف بود.
او تمام آموختههای خود در جامعه غربی را بی منت در این انتخابات خرج کرد. با مارکتینگ غربی وارد مارکتینگ ایرانی شد. بخشی از شگفتیهایش و قدرت خلق هیجانش، محصول تفاوت دومارکت است .جوانمردانه تمام اعتبار خود را به میدان آورد. طعن و ملامت برخی دوستان دیپلماتش؛ او را پشیمان نساخت.
حال با ریسکپذیری تحسین برانگیز در نقش رئیس شورای راهبردی، مسئولیت تعیین اعضای کابینه را عهدهدار شده است. او که در زمان انتخابات با حضور در شهرستانها، نقش رهبری کمپین تبلیغات پزشکیان را برعهده داشت، اکنون درحال نهادسازی برای انجام فرآیند تسهیل انتخاب اعضای کابینه توسط رئیس جمهور است.
شخصاً معتقدم وزیر اقتصاد میبایست از طریق فراخوان دانشکدههای اقتصاد و اجماع نخبگان این رشته، در نهایت سه نفر به رئیس جمهور معرفی و رئیس جمهور یکی را برگزیند و یا وزرایی مانند صمت و جهادکشاورزی از طریق اتاقهای بازرگانی و وزیر ارشاد از طریق صنوف مطبوعاتی، فرهنگی و سینمایی معرفی و در نهایت رئیس جمهور از بین معرفی شدهها یک نفر را برگزیند.
اما در کشوری که هیچ وقت جامعه مدنی در انتخاب وزرا نقشی نداشتهاند، تشکیل کارگروه و کمیته در این زمینه بسیارمهم است. رشد جامعه مدنی و قدرت انتخاب آزاد از همین خطاها و نقایص شروع میشود مگر دفعات قبل چگونه وزرا انتخاب میشدند؟! خیلی از مواقع ، وقتی توسط رئیس مجلس، اسامی وصول شده اعلام می شد! ما متوجه اسامی وزرا میشدیم.
تعصب ایشان به انجام گامها بصورت شفاف ستودنی است. نفسِ موضوع رسیدن به شایستگان برآمده از شاخصهای همهجانبهنگر، یک فرایند جامعهمحور و شکلگرفته در بستر رشد طبیعی شایستهگزینی در کشور است؛ یک پروژه سفارشی نیست! باید گام به گام با مطالبهگری و نقد سازنده آن را اصلاح کرد و در یک پروسه تدریجی به نقطه مطلوب رساند.
یکی از نقدهای تکراری امثال بنده به گذشته، عدم رعایت تناسب بین شغل و شاغل بود و به مردم امید دادیم که این مهم در دولت دکتر پزشکیان رعایت خواهد شد. تردید ندارم ظریف به ظرافت و لغزشهای این راه واقف است. او نیک میداند که کاسبان کابینه، همچون ساحتهای دیگر و در رقابت تنگاتنگ با اصحاب شنبه، در کمین نشسته و بهنبال صید ماهی خود ازآب گل آلود روشهای غیرمنقح هستند؛ اقدام بر اساس شاخص در جامعه تعارفی و رفاقتی و قبیلهای، امری بهنهایت مشکل است. توجه به تبعیضات مثبت برای مقابله با تبعیضات تاریخی و رسیدن به عدالت در خصوص اقلیتها، زنان و جوانان خود عامل هجمهها و حملات است.
علاوه برآنچه گفته شد، هجوم اصحاب شنبه و چتربازان فرصت طلب و عقب نشینی اصحاب جمعه بهدلیل مناعت طبع ؛ خود معضل دیگر این روزهاست؛ شکستن حصارهای ایجاد شده توسط حرفهایها و رندها و کشف چهرههای شایسته و غیرتکراری که رنگ پزشکیان داشته باشند، معضل اصلی این روزهای ظریف است.
نگارنده ضمن نقد فرآیند شکل گیری کمیتهها و نحوه عمل آنان و محدودسازیهای هوشمند برای به فینال رساندن اشخاص خاص! اما تلاش شخص دکترظریف برای نهادسازی وبنیانگذاری روشی نو در انتخاب کابینه را ارج میگذارم و تخریب راه طی شده را در این شرایط منصفانه نمیدانم.
انتهای پیام