سیاست شرق _ در حالی که تنها ۱۷ درصد از اهداف توسعه پایدار (SDGs) در مسیر درست قرار دارند و تنها ۶ سال دیگر تا پایان ضرب الاجل سال ۲۰۳۰ باقی مانده است، آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، روز دوشنبه، خواستار یک دوره جدید رهبری الهام بخش شده است.

معاون رئیس سازمان ملل متحد که منحصراً با مایرا لوپس از اخبار سازمان ملل صحبت می کرد، بر شش حوزه انتقال کلیدی برای تسریع اهداف توسعه پایدار که برای موفقیت ضروری هستند، تأکید کرد: سیستم های غذایی، دسترسی به انرژی و مقرون به صرفه بودن، اتصال دیجیتال، آموزش، مشاغل و حفاظت اجتماعی؛ و تغییرات آب و هوایی، از دست دادن تنوع زیستی، و آلودگی.

آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، می گوید: ما به رهبری نیاز داریم. ما به رهبری در همه سطوح نیاز داریم. این فقط رئیس جمهور یک کشور نیست، بلکه در همه حوزه ها، تجارت، جامعه مدنی، جوانان.

همه ما عضلات و توانایی های یکسانی نداریم، اما صدایی داریم، و می توانیم آن را فریاد بزنیم و باید هر روز به یاد داشته باشیم که نمایندگی مردم ما، بسیار متنوع است و نیازها، بسیار پیچیده است.

شاید برای من مهمتر این باشد که چگونه منابع را برای برنامه توسعه، صلح و امنیت پیدا کنیم. اما نه امنیت در روشی که ما برای جنگ پرداخت می کنیم. امنیتی که ما در آن پیشگیری، سرمایه گذاری و در مسیر توسعه قرار دهد.

ما خود را در سیستمی می یابیم که برای بهبود وضعیت، در سال ۱۹۴۵ و پس از جنگ جهانی دوم طراحی شده بود؛ که دیگر هرگز به بلای جنگ دچار نشویم. اما همان اصولی که ما در آن زمان به کار بردیم، یعنی اینکه مردم باید به منابع دسترسی داشته باشند تا زندگی خود را بازسازی کنند، دقیقاً همان اصولی است که امروز باید داشته باشیم، تا بگوییم شما باید در هر کجا که هستید برای توسعه خود، بودجه بلندمدت داشته باشید.

امید من این است که شتابی اتفاق بیفتد زیرا همه ما می‌دانیم که یک تهدید وجودی وجود دارد، اما مردم دیگر در حاشیه نخواهند نشست و نحوه واکنش آنها بستگی به این دارد که آنها فکر می کنند، چقدر بی عدالتی توسط رهبری محلی، رهبری ملی، و رهبری بین المللی آنها انجام شده است. بنابراین، این یک کره بسیار متصل است؛ جوانان سرشار از انرژی هستند؛ آنها مضطرب هستند، زیرا آینده ای نمی بینند.

اگر به چگونگی شکل گیری بسیاری از تروریست ها برگردیم، آنها تروریست متولد نشده اند، این محیطی است که طرد می‌کند، محیط بی‌عدالتی، محیطی بدون امید.

بنابراین، یک جوان لقمه ای آسان برای کسانی است که مایل به ایجاد اختلال هستند، که به نحوی که مایه تاسف است.

انتهای پیام