... امروز: سه شنبه - ۱۳ آذر - ۱۴۰۳
سیاسی ۰۲ اسفند ۱۴۰۲ - 1:00 ق.ظ زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
کپی شد!
0

گوترش: جامعه جهانی در روابط خود با طالبان، به «بن بست» رسیده است

گوترش: این مسأله یک بن ‌بست را به ‌وجود آورده است و ما برای شکستن این بن‌ بست نیاز به یک «نقشه راه» داریم، که هردو طرف بتوانند به سمت یک مسیر رو به جلو و مثبت حرکت کنند.

سیاست شرق _ دبیرکل سازمان ملل متحد در کنفرانس خبری خود در دوحه، گفت که جامعه جهانی در روابط خود با طالبان به «بن بست» رسیده است.

آقای گوترش گفت که نمایندگان ویژه‌ کشورها، با پیشنهادهای «ارزیابی مستقل افغانستان» در مورد مبارزه با تروریسم در افغانستان، تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق‌ بشر موافق بودند.

او افزود که ما افغا‌نستانی را می ‌خواهیم که با خودش و همسایه ‌هایش در صلح باشد و بتواند تعهدات بین‌المللی یک کشور مستقل و دارای حق حاکمیت را دوباره برآورده کند.

دبیرکل سازمان ملل متحد گفت اما جامعه‌ بین‌المللی فکر می‌ کند که طالبان به هیچ کدام از نگرانی هایش پاسخ نداده ‌اند و در عین حال طالبان فکر می کنند که پاسخ به این نگرانی‌ ها وظیفه‌ این گروه نیست‌ و خواستار به رسمیت شناخته شدن و ادغام در جامعه بین المللی هستند.

آقای گوترش گفت که این مسأله یک بن ‌بست را به ‌وجود آورده است و ما برای شکستن این بن‌ بست نیاز به یک «نقشه راه» داریم، که هردو طرف بتوانند به سمت یک مسیر رو به جلو و مثبت حرکت کنند.

دبیرکل سازمان ملل متحد گفت نمایندگان کشورها در نشست دوحه اتفاق نظر داشتند که در افغانستان حکومت همه شمول تشکیل نشده، با تروریسم مبارزه لازم صورت نگرفته است و وضعیت حقوق زنان بدتر شده است.

او تأکید کرد که در این کشور باید حکومتی تشکیل شود که در آن نمایندگان همه اقوام از جمله پشتون، تاجیک، هزاره، ازبیک و سایر اقوام افغانستان حضور داشته باشند.

آقای گوترش همچنین گفت طالبان برای اشتراک در نشست دوحه شرایطی را مطرح کرده بودند که شبیه «به رسمیت شناسی» بود و چنین شرایطی برای او «غیرقابل قبول» بود.

«آغاز مشورت برای تعیین نماینده ویژه»

بیرکل سازمان ملل متحد در کنفرانس خبری خود پس از پایان دومین نشست دوحه گفت که در این نشست توافق شد که نماینده‌ ویژه سازمان ملل متحد در امور افغانستان، با «مشوره‌های عمیق» با اعضای سازمان ملل متحد، حکومت سرپرست طالبان و سایر اعضای جامعه‌ افغانستان تعیین شود.

او افزود که تصمیم گرفته شد تا مجموعه‌ ای از مشورت ‌ها را آغاز کنم و شرایط را برای تعیین یک نماینده‌ ویژه که نه تنها وظیفه‌ هماهنگی تعامل جامعه‌ جهانی را به عهده داشته باشد، بلکه بتواند به‌صورت مؤثر با طالبان کار بکند، بررسی کنم.

تعیین یک نماینده‌ ویژه از سوی سازمان ملل متحد برای افغانستان در گزارش «ارزیابی مستقل افغانستان» پیشنهاد شده بود.

شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطع‌نامه‌ی ۲۷۲۳ این موضوع را تأیید کرده بود و از نمایندگان ویژه‌ کشورها در امور افغانستان خواسته بود که در این مورد در دومین نشست خود در دوحه رایزنی کنند.

طالبان با تعیین این نماینده مخالفت کرده اند و آن در موجودیت یوناما، «غیرضروری» خوانده اند، اما شماری دیگر از گروه های سیاسی افغانستان، از این پیشنهاد استقبال کرده اند.

زنانی که به نمایندگی از افغانستان در نشست دوحه اشتراک داشتند، از دبیرکل سازمان ملل متحد خواسته اند که فردی را با پیشینه قوی حقوق بشری و با آگاهی کامل از حقوق زنان و حقوق بشر در قوانین بین المللی به عنوان نماینده ویژه در افغانستان تعیین کند.

با وجود اینکه در دومین نشست نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان، توافق خاصی که بتواند بن بست حکومت داری در افغانستان را حل کند، صورت نگرفت، اما شماری از اشتراک کنندگان آن را نشانه این دانستند که جهان تصمیم گرفته است حتی بدون طالبان در رابطه به مسائل افغانستان به پیش حرکت کند و اگر این گروه خود را با کاروان جهان هماهنگ نکند، احتمالا طرد خواهند شد.

انتهای پیام

مطالب مرتبط
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

language »