سیاست شرق _ وقتی احزاب سیاسی فروغ چندانی در جامعه ندارند و یا شانس حتمی برای پیروزی و انتخاب نامزدهای انتخاباتی خود نداشته باشند، در بحبوحه انتخابات، موضوعاتی همچون تشکیل جبهه های سیاسی در انتخابات مورد بحث قرار می گیرد

جبهه سیاسی، شامل احزاب و گروههای همفکر و همسو می باشد، که به دلایلی چون تکمیل نبودن لیست انتخاباتی و یا افزایش شانس رای آوری نامزدهای انتخاباتی خود، با دیگر احزاب ائتلاف تشکیل می دهند، چنین سازوکاری، در جوامعی صورت می گیرد، که فاقد احزاب قوی هستند.

جبهه سیاسی از نظر تعریف قانونی آن، تشکلی از مجموعه احزاب سیاسی دارای پروانه است؛ یعنی اطلاق کلمه جبهه، زمانی امکان‌پذیر خواهد بود که مجموعه‌ای متشکل از حداقل ۳ حزب قانونی دارای پروانه در کنار هم تشکیل یک جبهه را به اطلاع کمیسیون ماده ۱۰ احزاب برسانند. در کشور ما مجموعا ۱۳ جبهه سیاسی فعالیت می کنند که محصول ائتلاف احزاب دارای پروانه است.

احزابی که می خواهند در کنار هم کار انتخاباتی انجام دهند، مطابق قانون باید کاربرگ مربوطه را تهیه کنند و زمان، گستره و موضوع فعالیت شان را به اطلاع کمیسیون ماده ۱۰ احزاب برسانند.

جبهه سیاسی نیازمند کسب مجوز نیست و صرفا احزابی که از قبل مجوز دارند باید تشکیل جبهه را به اطلاع کمیسیون برسانند.

کمیسیون ماده ۱۰ احزاب یک کمیسیون فراقوه ای با حضور نمایندگان دولت، قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی است و وظیفه آن نظارت بر احزاب، صدور مجوز فعالیت احزاب و کمک به ارتقای فعالیت حزبی در کشور است.

جبهه های حزبی تشکیل شده مطابق مفاد قانون احزاب بهمن ماه ۱۴۰۲:

• جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا)،
• جبهه پیشرفت ، رفاه و عدالت،
• جبهه مستقلین و اعتدالگرایان ایران،
• جبهه ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی،
• جبهه ایستادگی ایران اسلامی،
• جبهه تحول گرایان ایران اسلامی،
• جبهه پیروان خط امام و رهبری،
• جبهه پایداری انقلاب اسلامی،
• جبهه ائتلاف بزرگ نیروهای انقلاب اسلامی استان قم (ابناء)،
• جبهه وحدت ملی،
• جبهه اصلاحات ایران،
• جبهه همبستگی ملی نیروهای انقلاب اسلامی (همنا)،
• جبهه حامیان مردم،
• جبهه تحول خواهان انقلابی،
• جبهه یاران انقلابی سلام (یاس )،
• جبهه شریان،
• جبهه مردمی ایران قوی،
• شورای هماهنگی اصولگرایان استان قم،
• جبهه شورای وحدت،
• جبهه تلاشگران انقلاب اسلامی،
• جبهه صبح ایران؛

انتهای پیام