سیاست شرق _ آیا فقط به منابع خبری، تائید کننده نظرات خود، رجوع می کنید و از بررسی سایر منابع خبری، اجتناب می کنید؟ آیا از نگاه کردن به داستان‌ها و دیدگاه‌هایی که منبع خبری ترجیحی شما از پوشش آن خودداری می‌کند، اجتناب می‌کنید؟ آیا فکر می کنید که منبع خبری مورد علاقه شما ۱۰۰٪ بی طرفانه و همیشه صادق است؟ آیا از تصدیق، در نظر گرفتن یا آموزش خود درباره گام های اشتباهی که سیاستمداران یا افراد مورد نظر شما در حرفه یا زندگی خود مرتکب شده اند، امتناع می کنید؟

اگر هر یک از اینها، شما را توصیف می کند، باید تامل و تفکر کنید. به احتمال زیاد شما از بخشی یا کل حقیقت، فرار می کنید؛ تا پیش فرض ها و علائق پیشین شما، زیر سوال نروند؛ یعنی فقط به دنبال، خبرها و اطلاعاتی، در تائید خود و علائق خود هستید.

این امری طبیعی است که، تمام افراد به طور ناخودآگاه، به دنبال اطلاعاتی هستند که باورها یا نظریه‌های آنها را تأیید می‌کند و در مقابل، اطلاعاتی که با باورهای آنها در تضاد است را، نادیده و یا رد می‌کنند.
این موضوع به مفهوم «سوگیری تاییدی» یا «خطای تایید خود» اشاره دارد، که در موقعیت‌های مختلفی از زندگی، می تواند افراد را با چالش‌های مختلفی روبه‌رو کند.

افراد، غالبا در حین مرور خبرها و اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی، محتواهایی که با دیدگاه‌های خود هم‌خوانی ندارد را، نادیده می گیرند، در مقابل، به محتواهایی که با نظرات و دیدگاه‌های آنها هماهنگ هستند، توجه و تمایل بیشتری نشان می دهند.

این پدیده، نمونه‌ای از تمایل به تأیید نظرات و پیش فرض های خود است. این اصطلاح، توسط روانشناس «پیتر ویسون» در سال ۱۹۶۰ معرفی شد و توضیح می‌داد که تمایل به تأیید، به این معنا است که باورهای قبلی ما، چگونه بر روی درک اطلاعات جدید تأثیر می‌گذارد؛ به عبارت دیگر، ما به‌طور مداوم تمایل داریم که برای درک مفاهیم جدید، به باورهای قبلی خود پایبند باشیم و سعی در تصدیق آنها داشته باشیم.

سوگیری تاییدی، یک خطای شناختی محسوب می‌شود و زمانی رخ می‌دهد که افراد، اطلاعات را به‌گونه‌ای تجزیه و تحلیل و یا دنبال می کنند که مستقیماً مطابق با باورهای قبلی یا پیش‌برداشت‌های فعلی آنها باشد. 

سوگیری تایید، افراد را به سمت دور انداختن اطلاعاتی که با باورهای فعلی آنها در تضاد است سوق می‌دهد، حتی اگر آن اطلاعات واقعی یا درست باشند.

سوگیری تأیید را می‌توان به به معنی آماده‌سازی ذهنی، در نظر گرفت؛ چراکه به این معناست که باورهای قبلی ما، بر نحوه جستجوی اطلاعات جدید تأثیر می‌گذارند و نحوه تفسیر آن را تحریف می‌کنند. این کار یک راه مقرون به صرفه برای درک جهان است، زیرا در نهایت، ثابت ماندن در یک فرضیه آسان‌تر از کنار گذاشتن آن و ارائه فرضیه دیگر است.

بیشتر افراد تمایل دارند اطلاعاتی که باورهای فعلی آنها را به چالش می‌کشد، نادیده بگیرند. این اتفاق اغلب به این دلیل می‌افتد که عزت نفس (Ego) ما مانع از داشتن تفکر بی‌طرفانه می‌شود. عزت نفس ما، می‌تواند قضاوتمان را تیره و تار کند و باعث شود که در مقابل اطلاعاتی که با باورهای ما هم‌سو نیستند، احساس ناراحتی کنیم.

این افراد به طور طبیعی تمایل دارند به دنبال اطلاعاتی باشند که باورهای فعلی آنها را تایید یا اثبات کند. این اطلاعات نه تنها تفسیر راحت‌تری دارند، بلکه به ما کمک می‌کنند تا باورهای خود را توجیه کنیم و اعتمادمان را نسبت به موضوع مورد بحث، تقویت کنیم.

افراد زمانی که اطلاعاتی را به دلخواه خود جمع‌آوری می‌کنند یا به خاطر می‌آورند، یا زمانی که آن اطلاعات را به شیوه‌ای مغرضانه تفسیر می‌کنند، تعصب یا «سوگیری تایید» خود را نسبت به آن اطلاعات نشان می‌دهند. این کار می‌تواند مانند این باشد که شما فقط یک طرف خبر خاصی را بشنوید یا یک داستان را به گونه‌ای تفسیر کنید که اعتقادهای قبلیتان را تأیید کند.

تأثیر «سوگیری تایید» معمولاً برای موضوعات دارای بار عاطفی و باورهای عمیقاً ریشه‌دار مانند مذهب، نژاد، سیاست، حقوق زنان یا تغییرات آب و هوایی بیشتر نمایان می‌شود.

«سوگیری تایید»، می‌تواند عواقب جدی برای افراد فعال در حوزه‌های مختلف و بویژه تحقیقاتی و پژوهشی داشته باشد، زیرا این افراد با نادیده گرفتن گزینه‌های جایگزین و بی اعتبار کردن اختلاف نظرهای با دیگران، برخی حقایق را کتمان و شاید دیدگاه‌های آنها را تحریف کنند. بنابراین شناسایی و غلبه بر سوگیری تاییدی، منجر به بهبود تصمیم‌گیری، تحقیق و در نهایت تجربه‌های بهتر و مفیدتری در زندگی فرد خواهد شد؛ مسئله ای که آگاهی های فرد نسبت به اطراف خود را، بیشتر خواهد نمود.

انتهای پیام