سیاست شرق _ تب دنگی (DENG-gey) یک بیماری منتقله از طریق پشه است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان رخ می دهد. تب خفیف دنگی باعث تب بالا و علائمی شبیه آنفولانزا می شود. شکل شدید تب دنگی که تب خونریزی دهنده دنگی نیز نامیده می شود، می تواند باعث خونریزی جدی، افت ناگهانی فشار خون (شوک) و مرگ شود.

سالانه میلیون ها مورد عفونت دنگی در سراسر جهان رخ می دهد. تب دنگی بیشتر در جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و آفریقا شایع است. اما این بیماری به مناطق جدید از جمله شیوع محلی در اروپا و بخش‌های جنوبی ایالات متحده در حال گسترش است.

محققان در حال کار بر روی واکسن تب دنگی هستند. در حال حاضر، در مناطقی که تب دنگی شایع است، بهترین راه برای جلوگیری از عفونت، اجتناب از گزیده شدن توسط پشه و انجام اقداماتی برای کاهش جمعیت پشه است.

علائم

بسیاری از مردم هیچ علامت یا نشانه ای از عفونت دنگی را تجربه نمی کنند.

هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است با سایر بیماری ها – مانند آنفولانزا – اشتباه گرفته شوند و معمولاً ۴ تا ۱۰ روز پس از گزش شما توسط پشه آلوده شروع می شوند.

تب دنگی باعث تب شدید – ۱۰۴ فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) – و هر یک از علائم و نشانه‌های زیر می‌شود:

• سردرد
• درد عضلانی، استخوانی یا مفصلی
• حالت تهوع
• استفراغ
• درد پشت چشم
• تورم غدد
• کهیر

اکثر افراد در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود می یابند. در برخی موارد، علائم بدتر می شود و می تواند تهدید کننده زندگی باشد. این بیماری دنگی شدید، تب خونریزی دهنده دنگی یا سندرم شوک دنگی نامیده می شود.

دنگی شدید زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی شما آسیب دیده و نشت می کنند. و تعداد سلول های تشکیل دهنده لخته (پلاکت ها) در جریان خون شما کاهش می یابد. این می تواند منجر به شوک، خونریزی داخلی، نارسایی اندام ها و حتی مرگ شود.

علائم هشدار دهنده تب شدید دنگی – که یک وضعیت اورژانسی تهدید کننده زندگی است – می تواند به سرعت ایجاد شود. علائم هشداردهنده معمولاً یک یا دو روز اول پس از از بین رفتن تب شما شروع می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معده درد شدید
• استفراغ مداوم
• خونریزی از لثه یا بینی
• وجود خون در ادرار، مدفوع یا استفراغ
• خونریزی زیر پوست، که ممکن است شبیه کبودی باشد
• تنفس دشوار یا سریع
• خستگی
• تحریک پذیری یا بی قراری

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تب دنگی شدید یک اورژانس پزشکی تهدید کننده زندگی است. اگر اخیراً به منطقه‌ای مراجعه کرده‌اید که تب دنگی در آن رخ می‌دهد، تب داشته‌اید و هر یک از علائم هشداردهنده را مشاهده کرده‌اید، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. علائم هشدار دهنده شامل درد شدید معده، استفراغ، مشکل در تنفس، یا وجود خون در بینی، لثه، استفراغ یا مدفوع است.

اگر اخیراً به مسافرت رفته‌اید و تب و علائم خفیف تب دنگی پیدا کرده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید.

علل

تب دنگی توسط یکی از چهار نوع ویروس دنگی ایجاد می شود. شما نمی توانید تب دنگی را از قرار گرفتن در اطراف یک فرد مبتلا دریافت کنید. در عوض، تب دنگی از طریق نیش پشه منتشر می شود.

دو نوع پشه که اغلب ویروس‌های دنگی را منتشر می‌کنند، هم در داخل و هم در اطراف اقامتگاه‌های انسانی رایج هستند. هنگامی که پشه فردی را که به ویروس دنگی آلوده شده است نیش می زند، ویروس وارد پشه می شود. سپس وقتی پشه آلوده فرد دیگری را نیش می زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد شده و باعث عفونت می شود.

پس از بهبودی از تب دنگی، نسبت به نوع ویروسی که شما را آلوده کرده است مصونیت طولانی‌مدتی دارید – اما در برابر سه نوع دیگر ویروس تب دنگی نه. این بدان معنی است که می توانید در آینده دوباره توسط یکی از سه نوع ویروس دیگر آلوده شوید. اگر برای بار دوم، سوم یا چهارم به تب دنگی مبتلا شوید، خطر ابتلا به تب دنگی شدید افزایش می‌یابد.

عوامل خطر

در صورتی که:

• شما در مناطق گرمسیری زندگی می کنید یا سفر می کنید. قرار گرفتن در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری خطر قرار گرفتن در معرض ویروسی که باعث تب دنگی می شود را افزایش می دهد. مناطق پرخطر شامل جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و آفریقا است.
• شما در گذشته تب دنگی داشته اید. عفونت قبلی با ویروس تب دنگی خطر ابتلا به علائم شدید را در صورت ابتلا مجدد به تب دنگی افزایش می دهد.

عوارض

تب دنگی شدید می تواند باعث خونریزی داخلی و آسیب اندام شود. فشار خون می تواند به سطوح خطرناک کاهش یابد و باعث شوک شود. در برخی موارد، تب دنگی شدید می تواند منجر به مرگ شود.

زنانی که در دوران بارداری به تب دنگی مبتلا می شوند، ممکن است بتوانند ویروس را در هنگام زایمان به جنین منتقل کنند. علاوه بر این، نوزادان زنانی که در دوران بارداری تب دنگی می‌گیرند، در معرض خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد یا ناراحتی جنین هستند.

جلوگیری

واکسن

در مناطقی از جهان که تب دنگی شایع است، یک واکسن تب دنگی (Dengvaxia) برای افراد ۹ تا ۴۵ ساله که قبلاً حداقل یک بار تب دنگی داشته‌اند تأیید شده است. این واکسن در سه دوز در طول ۱۲ ماه تزریق می شود.

این واکسن فقط برای افرادی تایید شده است که سابقه مستند تب دنگی دارند یا آزمایش خونی که نشان دهنده عفونت قبلی با یکی از ویروس‌های دنگی است – به نام مثبت بودن سرمی – انجام داده‌اند. در افرادی که در گذشته تب دنگی نداشته اند (سرم منفی)، به نظر می رسد دریافت واکسن خطر ابتلا به تب دنگی شدید و بستری شدن در بیمارستان به دلیل تب دنگی در آینده را افزایش می دهد.

Dengvaxia برای مسافران یا افرادی که در قاره ایالات متحده زندگی می کنند در دسترس نیست. اما در سال ۲۰۱۹، سازمان غذا و داروی ایالات متحده واکسن را برای افراد ۹ تا ۱۶ ساله که در گذشته تب دنگی داشته اند و در قلمروهای ایالات متحده آمریکا ساموآ، گوام، پورتوریکو و جزایر ویرجین ایالات متحده زندگی می کنند، تایید کرد. تب شایع است

از نیش پشه جلوگیری کنید

سازمان جهانی بهداشت تاکید می کند که واکسن به تنهایی ابزار موثری برای کاهش تب دنگی در مناطقی نیست که این بیماری شایع است. پیشگیری از نیش پشه و کنترل جمعیت پشه همچنان روش های اصلی برای جلوگیری از شیوع تب دنگی است.

اگر در منطقه ای زندگی می کنید یا به منطقه ای سفر می کنید که تب دنگی در آن شایع است، این نکات ممکن است به کاهش خطر نیش پشه کمک کند:

• در خانه های دارای تهویه مطبوع یا با غربالگری خوب، بمانید. پشه های حامل ویروس دنگی از صبح تا غروب بیشتر فعال هستند، اما می توانند در شب نیز نیش بزنند.
• لباس محافظ بپوشید. وقتی به مناطق آلوده به پشه می روید، پیراهن آستین بلند، شلوار بلند، جوراب و کفش بپوشید.
• از مواد دافع پشه استفاده کنید. مواد دافع پشه را می توان روی لباس، کفش، وسایل کمپینگ و توری تخت استفاده کرد. شما همچنین می توانید لباس های ساخته شده با پرمترین را خریداری کنید. برای پوست خود از یک دافع حاوی حداقل ۱۰ درصد غلظت DEET استفاده کنید.
• زیستگاه پشه ها را کاهش دهید. پشه‌هایی که حامل ویروس دنگی هستند معمولاً در خانه‌ها و اطراف آن زندگی می‌کنند و در آب راکد پرورش می‌یابند که می‌تواند در مواردی مانند لاستیک‌های مستعمل خودرو جمع شود. شما می توانید با حذف زیستگاه هایی که پشه ها در آن تخم می گذارند به کاهش جمعیت کمک کنید. حداقل هفته ای یک بار ظروف خالی و تمیزی که آب راکد را در خود جای می دهند مانند ظروف کاشت، ظروف حیوانات و گلدان های گل. ظروف آب ایستاده را بین تمیز کردن پوشیده نگه دارید.

انتهای پیام