سیاست شرق _ مطالعات علمی متعدد، از ترکیب ذرات معلق در هوا، در حوزه آمازون و مزارع نیشکر برزیل(ایالت سائوپائولو)، نشان می دهد که، ذرات معلق ناشی از سوزاندن مزارع نیشکر، با افزایش شمار بیماران تنفسی، مرتبط است.

در حوضه پیراسیکابا ( Piracicaba) برزیل، کاربری اصلی زمین، کشت نیشکر است که تقریباً ۸۰٪ از کل مساحت را پوشش می دهد. محلی که طی یکسال مورد مطالعه قرار گرفته است.

با این حال، طبق تحقیقات انجام شده متعدد در گذشته، سوزاندن مزارع نیشکر، به شدت با پذیرش در بیمارستان های تنفسی مرتبط است و میزان آن،  کمی بیشتر از آنچه در سائوپائولو، بزرگترین شهر برزیل بود.

در منطقه ای که، با حداقل سه منبع مهم آلودگی هوا و ذرات معلق یعنی ۱) سوزاندن زیست توده؛ ۲) انتشار مراکز صنعتی و ۳) آلاینده های خودرویی مواجه است، لازم است، درصد منابع آلودگی های هوا(عناصر آلاینده) که مسئول بیشتر پذیرش در بیمارستان های تنفسی است، شناسایی شود. 

طبق تحقیقات انجام شده در منطقه پیراسیکابا، آلودگی هوا، عمدتاً از سوزاندن زیست توده و گرد و غبار خاک (BC، Al، Si و K) ایجاد می‌شوند و نتایج تحلیلی نشان می‌دهد که عامل ۱ (سوزاندن زیست توده) بیشترین ارتباط را با بیماری های تنفسی داشته است.

با توجه به تعداد مراجعه کنندگان به بیمارستان‌های تنفسی، علی‌رغم سهم انتشار آلاینده‌های صنعتی و خودرویی، نقش این منبع آلودگی هوا(سوزاندن زیست توده ها) بر بیماری‌های تنفسی کودکان و سالمندان در این منطقه را تقویت می‌کند. استفاده از تجزیه و تحلیل، عاملی برای شناسایی و تقسیم غلظت های عوامل آلاینده های زیست محیطی بود.

  در تحقیقات انجام شده طی یک سال و بطور روزانه، هرچند ارتباط سلامتی افراد با فلزات موجود در هوا، هنوز در دست بررسی است، با این حال، مطالعات نشان داده است که، قرار گرفتن جمعیت در معرض سطوح بالای آلاینده ها، می تواند خطر ابتلا به عفونت های حاد تنفسی، بیماری مزمن انسدادی ریه و سرطان ریه را افزایش دهد و در این بین، کودکان حساس ترین گروه بشمار می روند.

مطالعات انجام شده در شهر سائوپائولو( با آلودگی های مختلف)، اثرات مختلفی را بر بیماری های التهابی و عفونی، در هر دو دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی نشان داده است. در واقع، عفونت های حاد تنفسی تحتانی تنها مهم ترین علت مرگ و میر در کودکان بالای ۵ سال است . در سطح جهانی، حدود ۴۳ درصد از کل بار بیماری ناشی از خطرات محیطی، بر دوش کودکان بالای ۵ سال است، اگرچه آنها، تنها ۱۲ درصد از جمعیت را تشکیل می دهند.

در اطراف Piracicaba، درصد افزایش پذیرش در بیمارستان‌های تنفسی کودکان در رابطه با میانگین سطوح سیلیسیوم، آلومینیوم،بیسموت،منگنز،گوگرد، در فصل سوزاندن دو تا سه برابر بیشتر از فصل دیگر بود.

 در میان سالمندان، الگوی یکسانی از اثرات بین دوره های سوزاندن و دیگر دوره ها مشاهده شد، که بی‌تردید نشان می‌دهد که ماه‌هایی از سال که نیشکر می‌سوزانند، خطرناک‌ترین ماه‌ها برای ساکنان منطقه است.در واقع، ارتباط بین قرار گرفتن در معرض دود زیست توده داخلی و خارجی و اثرات سلامتی، قبلاً در برخی از مناطق آسیا و هند گزارش شده است  و رسوب کربن در ریه ها به طور مداوم در بیمارانی که در معرض سوختن زیست توده قرار داشتند، اتفاق افتاده است.

 با این حال، متفاوت از بسیاری از مناطق ذکر شده که در آن رویدادهای سوزاندن زیست توده در فضای باز به صورت اپیزودیک انجام می شود، سوزاندن زیست توده، یک فعالیت معمول و برنامه ریزی شده در مناطق مختلف کشت نیشکر برزیل است که به طور منظم جمعیت های اطراف آن را در معرض خطر قرار می دهد.مکانیسم هایی که در آن ذرات معلق، باعث بیماری های مجرای تنفسی می شوند، که مورد مطالعه قرار گرفته است. استرس اکسیداتیو، ناشی از آزاد شدن رادیکال‌های اکسیدان توسط سلول‌های التهابی، ممکن است یک جزء مهم در ترویج التهاب و آسیب سلول‌های تنفسی، به خطر انداختن عملکرد ریوی، افزایش حساسیت به آلرژن‌ها و افزایش بروز عفونت‌های تنفسی باشد.

جمعیت این مناطق برزیل در چهار دهه گذشته هر سال حداقل ۶ ماه در معرض سوزاندن نیشکر بوده است. تأثیر سلامتی، نه تنها با قرار گرفتن حاد در معرض سطوح بالای آلودگی، بلکه مهمتر از آن، با مدت زمانی که افراد برای تنفس مزمن هوای آلوده سپری می کنند، تعیین می شود. مشابه این مطالعه، اثر حاد آلودگی هوای تولید شده توسط نیشکر قبلاً در ایالت سائوپائولو ارزیابی شده بود.

 با این حال، میزان اثرات مزمن مشخص نیست.الکل تولید شده از نیشکر، یک سوخت تجدیدپذیر است و آلایندگی کمتری نسبت به سوخت فسیلی دارد. برزیل بزرگترین تولید کننده شکر و الکل از نیشکر، در جهان است. مزارع آن حدود ۵ میلیون هکتار است و تعداد زیادی از شهرها را، عمدتاً در منطقه جنوب شرقی کشور، احاطه کرده است. حدود ۸۰ درصد از محصولات نیشکر، هر ساله برای تسهیل برداشت سوزانده می شود.

افزودن الکل به بنزین و سیاست های ملی برای کاهش آلاینده های خودرو در ۲۰ سال گذشته، به کاهش آلودگی هوا در مراکز شهری برزیل کمک کرده است. امروزه استفاده از الکل به عنوان سوخت خودرو در حال مطالعه است یا قبلاً تا حدی در بسیاری از کشورها پذیرفته شده است. از این رو، واضح است که تولید اتانول در این قرن، رشد خواهد داشت، اما برای جلوگیری از آسیب های ثانویه بهداشتی، روش سوزاندن محصولات قبل از برداشت، باید حذف شود.

نبردی که، حقوقی شد

جنوب فلوریدا میزبان بزرگترین مزارع نیشکر در ایالات متحده است. این منطقه یک چهارم تولید شکر این کشور را در خود جای داده است و برای نیمی از سال، کشاورزان به طور معمول محصولات خود را، قبل از برداشت آتش می زنند.

با استفاده از روش کنترل شده سوزاندن نیشکر، پرورش دهندگان فلوریدا، آتش را در مناطق کوچک و محدودی برای حذف برگ های اطراف نیشکر، شعله ور کردند که مانند روزنامه می سوزند و ساقه های غنی از قند زیر آن نمایان می شود. این تمرین هوا را با دود، دوده و خاکستر در محله‌های عمدتاً سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌ها در لبه شمالی اورگلیدز پر می‌کند. توده های دود آنقدر ضخیم هستند که از ماه اکتبر شروع می شود و تا آوریل ادامه می یابد، ماهواره های ناسا اغلب آنها را از فضا رصد می کنند .

رویه سوزاندن نیشکر در فلوریدا در مرکز دعوی حقوقی دسته جمعی شد که در سال ۲۰۱۹ علیه نزدیک به ۱۲ کشاورز، علاوه بر تعاونی پرورش دهندگان نیشکر فلوریدا، تنظیم شد. در این دادخواست ادعا شده بود که ۱۰ نفر از ساکنان گلیدز به دلیل ذرات موجود در هوا ناشی از سوزاندن نیشکر آسیب دیده اند. آنها ادعا کردند، که دود ناشی لز سوزاندن مزارع، باعث آسم، مشکل در تنفس و سایر بیماری ها می شود. متیو مور، وکیل ارشد دعوی گفت: «نه ما و نه مشتریانمان، مخالف کشاورزی نیستیم. هدف از این دعوا این است که صنعت را از سوختن غیرضروری که مردم را بیمار می‌کند و به اموال آسیب می‌رساند، به برداشت مکانیکی تغییر دهد».

طرفداران سوزاندن نیشکر می گویند، سوزاندن کنترل شده قبل از برداشت، ضروری است زیرا باعث رشد مجدد گیاه سالم و بهبود کارایی برداشت می شود. به گفته US Sugar، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان شکر کشور، سوزاندن نیشکر “وضعیت خاک را بهبود می بخشد و در عین حال وقوع آتش سوزی های جنگلی را کاهش می دهد و حضور جوندگان، حشرات و سایر آفات را کاهش می دهد.” 

اما مخالفان از تولیدکنندگان نیشکر فلوریدا خواستار آن بودند که به برداشت سبز روی آورند، روشی که از ماشین آلات برای جدا کردن برگ‌ها و رویه‌های نیشکر از ساقه‌ها استفاده می‌کند. سایر کشورهای تولیدکننده شکر مانند برزیل و تایلند قبلاً به سمت حذف تدریجی یا ممنوعیت کامل سوزاندن نیشکر حرکت کرده اند. دلیل آن این است که آتش سوزی گازها و ذرات مختلفی را آزاد می کند که برخی از آنها سرطان زا هستند.

در یک مطالعه ، محققان دانشگاه بین المللی فلوریدا دریافتند که ذرات معلق – مخلوط مضر و خطرناکی برای ریه های افراد است – در بل گلید، شهر کوچکی در مرکز منطقه کشت نیشکر در شهرستان پالم بیچ، این ذرات مضر، در فصل برداشت، نسبت به دیگر زمان های سال، ۱۵ برابر بیشتر است.

با این وجود، به طور خلاصه، تحقیقات نشان می دهد که، آلودگی هوا ناشی از سوزاندن «زیست توده»، باعث آسیب به سیستم تنفسی می شود که منجر به افزایش پذیرش در بیمارستان های تنفسی می شود. این تأثیر برای کودکان و سالمندان بیشتر است و مشابه آن چیزی است که در مناطق شهری به دلیل قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوای متصاعد شده از وسایل نقلیه و صنعتی مشاهده می‌شود. در نهایت، لازم است ارتباط نزدیک بین اثرات سلامتی و آلودگی هوا را در نظر داشت. این نگرانی باید در تلاش های عمومی برای پایداری و بهبود شرایط بهداشت محیط گنجانده شود.

انتهای پیام