حرکت به سوی کربلا در روز اربعین، از زمان امامان معصوم (ع) در بین شیعیان رایج بوده است و شیعیان حتی در زمان بنیامیه و بنیعباس نیز به این حرکت مقید بودهاند.
سیاست شرق _ اربعین حسینی، چهلمین روز، پس از شهادت امام حسین(ع)، امام سوم شیعیان جهان، در عاشورای سال ۶۱ قمری، مصادف با ۲۰ صفر است.
چهلمین روز، پس از واقعه عاشورا، که منجر به شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایشان شد را، « اربعین حسینی» یا «روز اربعین» مینامند، که در ایران تعطیل رسمی است.
پیادهروی اربعین به سوی کربلا، از باشکوهترین مراسمهای عزاداری شیعیان و در زمره بزرگترین اجتماعات مذهبی جهان بشمار می رود، که شیعیان از سراسر جهان، در آن حضور می یابند.
اربعین در لغت و به عربی، به معنی چهلم است و بیستم ماه صفر، چهلمین روز شهادت حضرت امام حسین (ع) را، اربعین حسینی مینامند.
بنا بر برخی نقلها، اسرای کربلا پس از واقعه عاشورا( دهم ماه محرم)، روز بیستم ماه صفر سال ۶۱ قمری، در بازگشت از شام، برای زیارت آرامگاه حضرت امام حسین (ع) و دیگر شهدا به کربلا رفتند، اما عدهای از علما همچون شیخ طوسی و شیخ مفید معتقدند که اسرا از شام به مدینه رفتند؛ همچنین عدهای از علما، نویسندگان، ورود اسرا در اولین اربعین حسینی به کربلا را بعید دانسته و روایات و دلایل در این مورد را رد کردهاند. با این وجود ورود، «جابر بن عبدالله انصاری» در اربعین به کربلا و زیارت آن حضرت، در بین منابع، چندان اختلاف نیست و «سنت زیارت اربعین» به دست او تأسیس گردیده است.
شیخ طوسی مینویسد: «روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا (ص)، از مدینه، برای زیارت قبر امام حسین (ع) به کربلا آمد و او اولین زائری بود که قبر شریف امام حسین (ع) را زیارت کرد.
پیادهروی اربعین، یا راهپیمایی اربعین، در روزهای منتهی به بیستم صفر، از نقاط مختلف عراق به طرف کربلا و با هدف زیارت مرقد امام حسین(ع) برگزار میشود؛ بیشتر زائران، از مسیر نجف به کربلا میروند و در طول مسیرهای راهپیمایی، جایگاههایی برای پذیرایی از زائران در نظر گرفته شده است، که به آنها «موکب» گفته میشود.
در سالهای اخیر، میلیونها نفر در این راهپیمایی شرکت میکنند و بسیاری از منابع، این رویداد را یکی از بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در جهان دانستهاند.
قاضی طباطبایی در کتاب تحقیق درباره اربعین سیدالشهدا (ع) مینویسد: حرکت به سوی کربلا در روز اربعین، از زمان امامان معصوم (ع) در بین شیعیان رایج بوده است و شیعیان حتی در زمان بنیامیه و بنیعباس نیز به این حرکت مقید بودهاند. توصیه به زیارت اربعین باعث شده است که شیعیان به ویژه ساکنان عراق، از نقاط مختلف این کشور به سوی کربلا حرکت کنند. این حرکت که غالباً به صورت پیاده صورت میگیرد، یکی از پرجمعیتترین راهپیماییها در جهان شمرده میشود.
به گفته برخی پژوهشگران، پیادهروی و زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) در روز اربعین، ریشه تاریخی دارد و از زمان امامان شیعه در بین شیعیان رایج بودهاست. سید محمدعلی قاضی طباطبایی، راهپیمایی اربعین را سنت و رفتار مداومِ شیعیان از زمان ائمه دانسته اند.
این راهپیمایی در برههای از زمان، به ورطه فراموشی سپرده و در نهایت توسط «شیخ میرزا حسین نوری» دوباره احیا میشود.
او اولین بار در عید قربان، به پیادهروی از نجف تا کربلا اقدام کرد، که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی کردند، «محدث نوری» از آن پس، تصمیم گرفت هر سال این کار را تکرار کند، که آخرین بار در سال ۱۳۱۹ هجری با پای پیاده به زیارت حرم حضرت اباعبدالله حسین (ع) رفت.
انتهای پیام