سیاست شرق _ شی جین پینگ، رییس جمهور چین، از امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه به طور غیرمعمول و خارج از تشریفات یک سفر دولتی استقبال گرمی کرد؛ اقدامی که برخی تحلیلگران آن را نشانه ای از تهاجم رو به رشد پکن برای جذب متحدان کلیدی در اتحادیه اروپا برای مقابله با آمریکا می دانند.

به نقل از رویترز، این دو رهبر، روز جمعه، با یکدیگر از جنوب چین دیدن کردند، جایی که مکرون قرار بود با شی، در محل اقامت سابق پدرش در شهر گوانگژو، مرکز اقتصادی و تولیدی استان گوانگدونگ، چای چینی بنوشد.

چنین نشست هایی در چین توسط شی، با رهبران خارجی نادر است. دیپلمات ها می گویند به دلیل اهمیتی است که پکن برای این رابطه با یکی از اعضای کلیدی اتحادیه اروپا قائل است زیرا به دنبال حمایت در برابر آنچه شی «محدود کردن، محاصره و سرکوب همه جانبه» توسط ایالات متحده عنوان می شود، است.

ژائو سوئیشنگ،استاد مطالعات چین و سیاست خارجی در دانشگاه دنور می‌گوید: «همه سیاست های خارجی تهاجمی‌ چین، روابط آمریکا و چین را در پس‌زمینه دارند؛ بنابراین همکاری با هر کشوری، به‌ویژه قدرت‌های متوسط ​​یا بزرگ، مانند فرانسه، کاری است که آن‌ها برای مقابله با ایالات متحده انجام خواهند داد».

نوآ بارکین، تحلیلگر گروه رودیوم نیز می گوید که هدف اصلی چین جلوگیری از همسویی بیشتر اروپا با ایالات متحده است.

وی گفت: از این نظر، ماکرون شاید مهم ترین شریک پکن در اروپا باشد. ماکرون اغلب توسط دیپلمات ها به عنوان محرک مهم سیاست های کلیدی در اتحادیه اروپا شناخته می شود.

مکرون به همراه اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا به چین سفر کرد و هر دو، چین را در مورد اوکراین تحت فشار قرار دادند، اما نتوانستند تغییر عمومی در موقعیت شی جین‌پینگ ایجاد کنند.

با این حال، شب جین پینگ، برای مکرون و تحت مراقبت کامل فرش قرمز پهن شد.

فون در لاین که در یک سخنرانی انتقادی قبل از سفر خود چین را “سرکوبگر” توصیف کرد، با یک سلام ساده در فرودگاه و دعوت نشدن به برخی فعالیت‌های دولتی شی و ماکرون، چهره‌ای گاهاً ناراحت داشت.

روزنامه دولتی گلوبال تایمز روز پنجشنبه در سرمقاله ای نوشت: “برای همه روشن است که دست نشاندگی استراتژیک واشنگتن یک بن بست است. تبدیل روابط چین و فرانسه به پلی برای همکاری چین و اروپا برای هر دو طرف و دنیا مفید است.

ژان پیر رافارن، نخست‌وزیر سابق فرانسه که سفرهای زیادی به چین داشته است، در حاشیه مراسم امضای قرارداد در تالار بزرگ مردم به رویترز گفت که برخی از جذابیت‌های شی در حال تأثیرگذاری است.

او در پاسخ به اینکه “آیا دیپلماسی، در یک مقطع زمانی، کمی چاپلوسی نیست؟”  گفت. “همیشه مقداری از آن در روابط انسانی وجود دارد. هر طرف با آن بازی می کند.”

در واشنگتن، تعامل دیپلماتیک چین با فرانسه با درجه‌ای از شک و تردید نگریسته می‌شود.

افرادی که با تفکرات دولت ایالات متحده آشنا هستند، می گویند که چین فراتر از اوکراین، از یک تجدید سازمانی که آن را از نظر اقتصادی به اروپا نزدیکتر می کند، این در حالی است که از روابط با ایالات متحده لذت می برد، اما چنین تغییری در این مرحله بعید است.

به گفته منابع مطلع که نخواستند نامشان فاش شود، واشنگتن رویکردی منتظر و منتظرانه برای تعاملات اروپا با پکن بر سر اوکراین در پیش گرفته است. 

ماکرون روز پنجشنبه از پکن خواست تا درباره جنگ در اوکراین با روسیه منطقی صحبت کند، در حالی که فون در لاین گفت شی تمایل دارد با ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین صحبت کند.

شی در گزارش های رسمی چین درباره اظهارات وی پس از این دیدارها، به گفتگوی احتمالی با زلنسکی اشاره نکرد.

بارکین، تحلیلگر روابط بین الملل، گفت که به نظر نمی رسد ماکرون از این سفر سود زیادی ببرد.

او گفت: «به نظر می رسید ماکرون تصور می کرد که می تواند شی جین پینگ را برای تغییر رویکردش در مورد جنگ اوکراین مجذوب کند. او یک سری هدایایی به شی داد، هیئت تجاری بزرگی را به همراه آورد.

حمایت چین از مکرون بخشی از انبوهی از اقدامات دیپلماتیک در سال جاری است، زیرا تلاش می کند تا از محدودیت های ایالات متحده در بحبوحه اختلافات بر سر تایوان، جنگ اوکراین و محدودیت های ایالات متحده در صادرات فناوری خارج شود.

چین هزینه های دیپلماتیک خود را در سال جاری ۱۲.۲ درصد افزایش داد و رهبران و مقامات ارشد سنگاپور، مالزی، اسپانیا و ژاپن در چند هفته گذشته از این کشور دیدن کردند.

چین به ایجاد تنش غیرمنتظره بین عربستان سعودی و ایران در ماه مارس کمک کرد و پکن خود را به عنوان یک صلح‌ساز خاورمیانه معرفی کرد که انگیزه آن برای شکل دادن به جهانی چند قطبی بود.

تعامل چین و اتحادیه اروپا در هفته های آینده با سفر جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی و وزیر امور خارجه آلمان که قرار است در پکن باشند، ادامه خواهد یافت.

وانگ یی وی، مدیر مرکز مطالعات اروپایی در دانشگاه رنمین در پکن گفت: چین و اروپا هنوز هم می توانند  “به جای رقبا یا رقبای سیستماتیک”، شریک باشند.

انتهای پیام