سیاست شرق _ با توجه به رشد مصرف سوخت های هیدروکربنی و آلایندگی های مختلف زیست محیطی آنها، عده ای معتقدند گاز هیدروژن سوخت پاکِی برای آینده خواهد بود. در همین رابطه، محققان در عرصه بین المللی، در تلاشند که طی مراحل مختلف، هیدروژن را بتدریج، جایگزین سوخت فعلی خودروها کنند.

یکی از راههای کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن، استفاده از هیدروژن به جای بنزین و دیزل است و محققان به دنبال راهی برای پیشبرد این فناوری نوین هستند، در اروپا در حال حاضر، تنها چند صد وسیله نقلیه با سوخت گاز هیدروژن، در کشور دانمارک وجود دارد.

اما در همین رابطه،، در بیست و سومین نمایشگاه  دستاوردهای پژوهشی استان خوزستان که از ۲۶ تا ۲۸ دی ماه در محل نمایشگاه بین المللی اهواز برگزار شد،  ۳۵ شرکت دانش بنیان و مراکز آموزشی و پژوهشی، اقدام به عرضه  محصولات ، پروژه های تحقیقاتی و پژوهشی خود نمودند.

پژوهشگران مراکز تحقیقاتی و صنعتی مختلف استان خوزستان که از توانمندی ها و پتانسیل های مختلف و همچنین گسترده ای برخوردار هستند، در کنار شرکت های دانش بنیان ، در این نمایشگاه چند روزه، ظرفیت های بالقوه و بالفعلی را به نمایش گذاشتند که می توانند در حل مشکلات صنایع مختلف این استان و حتی کشور موثر باشند.

 در این بین، آنچه که در این نمایشگاه و در کنار سایر دستاوردهای دیگر، جلب توجه می نمود، پروژه تحقیقاتی «طراحی و اجرای سیستم سوخت رسانی هیدروژنی(آبسوز)» بود، که در حضور علاقمندان و حاضرین در نمایشگاه، موتور خودرو پراید را که مجهز به چنین سیستمی بود، استارت و نحوه کار آن، مورد توجه قرار گرفت.

مهندس محمدرضا مهرکوشا، مدیر «گروه نوآوری و رشد مکانیک خودرو و ماشین آلات صنعتی» مرکز آموزشی  علمی _کاربردی جامعه اسلامی کارگران خوزستان، درگفتگو با «سیاست شرق» در خصوص «طراحی و اجرای سیستم سوخت رسانی هیدروژنی(آبسوز)»، گفت: به همراه یک تیم کاری در «مرکز آموزشی علمی کاربردی جامعه اسلامی کارگران خوزستان»، تصمیم به فعالیت روی یک پروژه تحقیقاتی در بخش خودرو گرفتیم، که ارتباط مستقیمی با کاهش مصرف سوخت  و همچنین کاهش آلایندگی های ناشی از احتراق سوخت خودرو داشت.

مهندس مهرکوشا در ادامه افزود: همانطور که همه ما در جریان، میزان روزافزون مصرف سوخت در کشور قرار داریم، به همراه مهندس «مصطفی صباحی»  و  دانشجوی مهندسی «میلاد مرادی»، تصمیم گرفتیم در بخش سوخت خودرو، تحقیقاتی را انجام دهیم. لذا در ابتدا موتور خودرو پراید را به عنوان پایه کار و پروژه تحقیقاتی خود انتخاب کردیم و با توجه به تحقیقات و پژوهش هایی که صورت گرفت، تصمیم گرفتیم تا از هیدروژن، که سوخت پاکی محسوب می شود، به عنوان سوخت ترکیبی با بنزین استفاده کنیم. همچنین جهت کاهش هزینه سوخت مصرفی، تصمیم گرفتیم تا هیدروژن مورد نیاز نیز، طی پروسه و مکانیزمی در خودرو تولید، به سوخت خودرو اضافه و مصرف شود و نیازی به استفاده از مخزن ذخیره و یا خرید آن از جایی  نباشد.

مدیر پروژه تحقیقاتی طراحی و اجرای سیستم سوخت رسانی هیدروژنی(آبسوز)، در ادامه افزود: این ایده ، با تحقیقات مختلف و تلاش کارگروه، عاقبت منجر به طراحی و ساخت یک سیستم موازی با موتور خودرو شد که وظیفه آن، تولید هیدروژن از پروسه الکترولیز آب و سپس تزریق و ترکیب آن به سوخت اصلی (بنزین) در محل ورودی سوخت به موتور خودرو شود.

وی در خصوص میزان کاهش سوخت با این مکانیزم افزود: در آزمایشات مختلفی که صورت گرفت و با کمک این سیستم جدید و کاتالیست خاصی که استفاده شد، مصرف سوخت موتور، به میزان قابل توجه ای و حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد، کاهش یافت. مسئله ای که هرچند در مرحله تحقیقاتی قرار دارد، با این حال نتایج مهمی را نیز در خصوص کاهش گازهای آلاینده هوا نیز، به همرا داشت.

مهندس مهرکوشا در ادامه افزود: علاوه بر میزان کاهش مصرف سوخت خودرو که قابل توجه است، کاهش میزان گازها و ذرات آلاینده ناشی از احتراق سوخت، که تبعات زیست محیطی نیز دارند، از اهمیت بسیاری برخوردار است که می تواند مورد توجه و پیگیری مراکز مسئول در این رابطه قرار گیرد.

وی در ادامه گفت: البته کار و پروژه ما، در حد نمونه و تحقیقاتی است که تاکنون نتایج خوبی را نیز در پی داشته است، با این حال، این پروژه نیازمند تحقیقات  تکمیلی بیشتر و حمایت دستگاهها و مراکز علمی و تحقیقاتی در این زمینه است، تا بتواند در طی آزمایشات تکمیلی بیشتر و در مسیر تجاری سازی قرار گیرد. برای افزایش کارایی سیستم و تولید انبوه آن، نیازمند کمک و حمایت های لازم از سوی مسئولین مربوطه در صنایع خودرویی و همچنین دستگاههای مرتبط با محیط زیست هستیم، هرچند که این طرح به صورت موردی در چند خودرو و بصورت عملی، مورد آزمایش قرار گرفت و نتایج آن نیز، رضایتبخش بود.

مدیر پروژه تحقیقاتی طراحی و اجرای سیستم سوخت رسانی هیدروژنی(آبسوز)،  افزود: نکته مهم در این پروژه، استفاده از هر دو محصول الکترولیز آب در فرایند احتراق سوخت در موتور است. هیدروژن به میزان مورد نیاز با بنزین ترکیب شده و از سویی دیگر، اکسیژن حاصل از الکترولیز نیز، به آن اضافه خواهد شد تا قدرت ناشی از احتراق سوخت را افزایش دهد.

مهندس مهرکوشا در خصوص کاتالیست استفاده شده در این پروژه نیز گفت: الحمدالله ایده های جدید و خوبی در تحقیقات مربوطه و با مشاوره گرفتن، روی کاتالیست های شیمیایی مورد نیاز پروژه انجام شد و مورد استفاده قرار گرفت. البته ما روی کاتالیست شیمیایی جدیدی نیز در حال کار هستیم تا مصرف سوخت هیدروکربنی را به حداقل ممکن کاهش و میزان هیدروژن را در ترکیب مورد نظر، افزایش دهیم. 

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: مرکزی که در آن فعالیت میکنیم، جنبه آموزشی دارد و از تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی متنوعی برخوردار است. همچنین خیلی از پروژه ‌ها و پایان نامه های  دانشجویان را با توجه به میزان علاقمندی آنها، این سمت هدایت کرده ایم تا در قالب همین پروژه ها، فعالیت هایی انجام دهیم که مورد نیاز مراکز صنعتی و بازار کار است؛ ضمن اینکه آمادگی داریم از پتانسیل های مرکز، در جهت کمک به رفع نیازهای تحقیقاتی مراکز صنعتی، استفاده کنیم.

مهندس مهرکوشا در پاسخ به این سوال که، تاکنون  مساعدتی از سوی مراکز خودرویی کشور با شما صورت گرفته است، گفت: ما در آخرین نشستی که با آقای «مهندس معینی» مدیر ایساکو جنوب غرب کشور داشتیم، در خصوص کمک به این مرکز آموزشی جهت افزایش میزان تخصص و مهارت دانشجویان و همچنین در خصوص در اختیار قرار دادن قطعات و یا تجهیزات مورد نیاز  پروژه های تحقیقاتی، قول های بسیار خوبی دادند که امیدواریم بتوانیم در این پروژه و سایر طرح های تحقیقاتی دانشجویان ، از مساعدت ایشان بهره مند شویم.

این محقق و پژوهشگر همچنین افزود: کاهش مصرف سوخت و آلاینده های زیست محیطی، اهداف ما در این پروژه تحقیقاتی بود، که در نهایت مصرف سوخت این موتور هیبریدی در هر ۱۰۰ کیلومتر، به ۵ لیتر کاهش پیدا کرده و ما قسمتی از محصولات احتراق را نیز ، طی مکانیسمی وارد باک می کنیم که همراه با بنزین، مجدداً وارد پروژه سوخت خودرو می شود.

مهندس مهرکوشا، در پایان، ضمن استقبال از نظرات کارشناسی علاقمندان به این طرح تحقیقاتی، آمادگی خود را جهت پاسخ به سوالات و ابهامات مراکز مختلف و علاقمندان به این پروژه تحقیقاتی اعلام کردند.

مهندس محمدرضا مهرکوشا، سرپرست مرکز آموزش علمی کاربردی جامعه اسلامی کارگران خوزستان ، متولد ۱۳۴۹مسجدسلیمان، دارای مدرک کارشناسی ارشد مکانیک از سال ۱۳۶۳و مدرس دانشگاه و مراکز آموزشی در سطوح کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد هستند. وی پیش از این در هنرستان صنعتی نزاجا به فعالیت های عملی و تحقیقاتی در عرصه تعمیر و نگهداری خودرو نیز مشغول و از تجارب فنی خود در پروژه های مختلف تحقیقاتی، استفاده نمودند. وی دارای چندین مقاله علمی در کنفرانس های داخلی، درباره موتورهای درون سوز و سایر موارد مرتبط هستند.

انتهای پیام