سیاست شرق _  نوجوانی، دورانی منحصر به فرد و شکل دهنده شخصیت افراد محسوب می شود که نیاز مبرمی به مراقبت های مختلف خانوادگی و اجتماعی دارد.

تغییرات فیزیولوژیکی و عاطفی و یا مسائل مختلف اجتماعی از جمله قرار گرفتن در معرض فقر، سوء استفاده و یا خشونت، می تواند به سلامت جسم و روان نوجوانان آسیب برساند. محافظت از نوجوانان در برابر ناملایمات، ترویج یادگیری رفتار اجتماعی-عاطفی و روانشناختی، و اطمینان از دسترسی به مراقبت های بهداشت روانی برای سلامت و رفاه آنها در دوران نوجوانی و بزرگسالی حیاتی است.

با این حال، درصدی از نوجوانان به دلایل مختلفی از جمله مسایل خانوادگی، اقتصادی، محیطی و اخلاقی، علاوه بر اینکه از بسیاری اختلالات رنج می برند، موجب اشاعه بدرفتاری و بداخلاقی در جامعه و محیط زندگی خود نیز می شوند و مستعد جذب در گروههای خلافکار و بزهکار اجتماعی خواهند بود. تبعیض، مشکلات آموزشی، رفتارهای پرخطر، بیماری جسمی و در معرض سوء استفاده دیگران بودن، شرایط گرایش این نوجوانان را به سمت بزهکاری فراهم می کنند.

نوجوانی یک دوره حیاتی برای ایجاد عادات اجتماعی و عاطفی مهم برای بهزیستی ذهنی است. اینها شامل اتخاذ الگوهای خوب و سالم از جامعه است، مسئله ای که نیازمند توجه و الگوآفرینی در جامعه است تا آنها بنا به علایق و شرایط خود، آنها را بپذیرند.

با این وجود، عوامل متعددی بر سلامت روان نوجوانان تأثیر می گذارد. هر چه نوجوانان در معرض عوامل خطر بیشتری قرار گیرند، تأثیر بالقوه بیشتری بر سلامت روان آنها خواهد داشت. عوامل قرار گرفتن در معرض ناملایمات، فشار برای همنوایی با همسالان و کشف هویت خود می توانند در ایجاد استرس در دوران نوجوانی نقش داشته باشند، از سویی دیگر نفوذ رسانه ها و هنجارهای جنسیتی می تواند اختلاف بین واقعیت زیست نوجوان و ادراکات یا آرزوهای آنها برای آینده را تشدید کند. 

از دیگر عوامل تعیین کننده مهم می توان به کیفیت زندگی خانگی و روابط آنها با همسالان اشاره کرد. خشونت (به ویژه خشونت جنسی و قلدری)، تربیت خشن والدین و مشکلات شدید و اجتماعی-اقتصادی از خطرات شناخته شده برای سلامت روان هستند.

برخی از نوجوانان به دلیل شرایط زندگی، انگ خوردن، تبعیض یا طرد شدن، یا عدم دسترسی به حمایت و خدمات با کیفیت از سوی خانواده یا جامعه، در معرض خطر بیشتری از شرایط سلامت روان هستند. اینها شامل نوجوانانی است که در محیط های نامطلوب و شکننده زندگی می کنند. 

اختلالات عاطفی نوجوانان به دلایل نزاع های خانوادگی و یا طلاق یکی از والدین نیز از جمله عواملی است که می تواند آنها را در مسیر انواع خلاف کاری و یا جذب گروههای خلاف کار قرار دهد، این در حالی است که این مسیله می تواند خانواده ها و جامعه را درگیر هزینه های بیشتری در این خصوص نماید.  افسردگی و اضطراب برخی از علائم مشابه ای است، که می تواند تغییرات سریع و غیرمنتظره در خلق و خوی نوجوانان ایجاد نماید.

این در حالی است که حتی، این ختلالات اضطرابی و افسردگی می تواند به شدت بر حضور در مدرسه، تکالیف مدرسه و فراگیری آنها تأثیر بگذارد. کناره گیری اجتماعی می تواند انزوا و تنهایی را تشدید کند و حتی افسردگی می تواند منجر به رفتارهای مجرمانه و یا خودکشی در نوجوانانی شود که مراقبت درستی از آنها نمی شود.

با این حال، خودکشی از جمله عوامل خطرافرین برای نوجوانان است و رسانه های دیجیتال، مانند هر رسانه دیگری، می توانند نقش مهمی در تقویت یا تضعیف تلاش های پیشگیری از خودکشی ایفا کنند، لذا مراقبت از نوجوانان و عدم دسترسی آنها به وسایل خودکشی از جمله مسائلی است که می بایست مورد توجه قرار گیرد.

بسیاری از رفتارهای ریسک پذیر و مخاطره آمیز برای سلامتی، مانند مصرف مواد مخدر یا خطرات جنسی، در دوران نوجوانی می توانند شروع شود، رفتارهای پرخطری که می تواند یک استراتژی غیرمفید برای مقابله با مشکلات عاطفی باشد و به شدت بر سلامت روانی و جسمی نوجوان تأثیر بگذارد.

استفاده از مواد مخدر صنعتی و طبیعی، از دیگر نگرانی هایی هستند که نیازمند مراقبت خانواده و آموزش و سختگیری های اجتماعی در این رابطه است. با این حال، نوجوانان در مدرسه، پارک ها، مهمانی ها و خیابان می توانند به آنها دسترسی داشته باشند و اولین تجربه فردی و یا گروهی را در این رابطه داشته باشند. این مسئله توسط گروههای بزهکار می تواند تسهیل شود.

ارتکاب خشونت و درگیری خیابانی نیز از جمله رفتارهای مخاطره آمیزی است که می تواند پیشرفت تحصیلی پایین، آسیب رسیدن، درگیری با جرم یا مرگ را افزایش دهد، این مسئله می تواند در نوجوانانی که مراقبتی از آنها در جامعه نمی شود و مراقبتی بر رفت و آمد آنها انجام نمی شود، تشدید شود.

این برنامه‌ها نیازمند رویکردی چند سطحی با پلت‌فرم‌های تحویل متنوع –  برای مثال، رسانه‌های دیجیتال، محیط‌های بهداشتی یا مراقبت اجتماعی، مدارس یا جامعه – و استراتژی‌های متنوع برای دسترسی به نوجوانان، به‌ویژه آسیب‌پذیرترین افراد هستند.

نوجوانان ؛ خانواده و جامعه

پرداختن به نیازهای نوجوانان و توجه به سلامت روان آنها بسیار مهم است. اجتناب از نهادینه سازی و پزشکی بیش از حد، اولویت دادن به رویکردهای غیردارویی و احترام به حقوق کودکان و نوجوانان از نظر تامین نیازهای رفاهی، اقتصادی،آموزشی، تفریحی، روحی و تقویت امید به آینده در سلامت روان نوجوانان بسیار موثر خواهد بود.

با این حال، دولت ها می بایست با اتخاذ استراتژی ها، برنامه ها و ابزارهای مختلف، در فراهم نمودن شرایط مطلوب و پاسخگویی به نیازهای مختلف نوجوانان کمک کنند و نوجوانانی که در خانواده های کم برخوردار زندگی می کنند را از مراقبت های لازم برخوردار کنند.

آنها همچنین برای کمک به جلوگیری از آسیب رساندن نوجوانان به خود و سایر رفتارهای خطرناک، مانند استفاده از الکل و مواد مخدر و یا رفتارهای جنسی، که تأثیر منفی بر سلامت روانی و جسمی آنها دارد، نیاز است که برنامه های مستمری را در پیش بگیرند و از علوم مختلف از جمله روانشناسی در این رابطه بهره بگیرند.

توجه خانواده به رفتارهای نوجوانان و فراهم نمودن محیطی آرامش بخش می تواند از گریزان شدن آنها و پناه بردن به محیط های ناشناخته و احیانا خطرناک ممانعت نماید.

برای پیشگیری از آسیب های وارده، سه سطح می توان در نظر گرفت، پیشگری سطح اول، در سطح جامعه عمل می نماید و شامل آموزش مهارت‌های زندگی برای کل افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان است. پیشگیری سطح دوم، شامل تشخیص زودرس آسیب‌های اجتماعی همراه با اقدامات هماهنگ اجتماعی می باشد. پیشگیری سطح سوم، در پی جلوگیری از شدت یافتن آسیب های اجتماعی و کاستن از تنش های آن در خانواده و جامعه فعالیت می نماید.

در همین رابطه، بهبود شرایط اقتصادی جامعه، وجود مراکز آموزشی و تفریحی مناسب برای گذران وقت نوجوانان ، توجه به الگوهای شخصیتی نوجوانان در آموزش آنها در رسانه ها، توجه به فضای رسانه های دیجیتال برای سرگرمی و آموزش، گسترش مراکز ورزشی مورد علاقه آنها، افزایش تعداد فرهنگ سراها و باشگاهها در کنار مراقبت از آنها در جامعه و نه رهاسازی آنها در جامعه، در گذر کم خطر نوجوانان از هیجانات و نیازهای طبیعی آنها موثر باشد.

انتهای پیام